لایحه در مورد خسارت تاخیر تادیه

نکته آخر اینکه موضوع ماده ۵۲۲ق.آ.د.م راجع به دینی است که خوانده پولی از خواهان دریافت نموده باشد و آن را به موقع پس ندهد ولی در این مورد خواهان بدوی/ تجدید نظرخوانده فعلی مدعی است که در مدت محدودی از کار اخراج شده است و مطالبه دستمزد ناشی از اخراج از طریق اداره کار نموده است
نتیجتاً:
اولا: بدیهی است در این مدت تجدیدنظرخوانده پولی به موکل نداده است تا در صورت مطالبه دین و عدم پرداخت مدیون مشمول ماده ۵۲۲ ق.آ.د.م گردد.
ثانیا: هر مبلغی که به تجدیدنظر خوانده تعلق بگیرد, در محدوده قوانین کار و تامین اجتماعی بوده و از آن طریق نیز پیگیر شده و حکم دریافت نموده است.
ثالثا: حتی به فرض نادیده گرفتن توافق شفاهی فیما بین , مطالبه هرگونه مبلغی خارج از قانون اداره کار هم غیر شرعی بوده و هم غیرقانونی است زیرا تجدیدنظرخوانده در بازه زمانی مورد ادعا برای موکل کاری نکرده است تا طلبکار بشود بلکه در جهت حمایت از حقوق کارگر برای اخذ بیمه بیکاری با توافق خود شرکت موکل در آن زمان و در چهارچوب قانون اداره کار شکایت( اخراج) نموده است و اگر این شکایت را مطرح نمی‌کرد, شامل بیمه بیکاری نمی‌شد.
رابعا: مطلب نهایی با این سوال آغاز می‌شود که اگر تصادفی صورت بگیرد و خواهان علیه مقصر طرح دعوی کند در این مورد نیز آیا (خسارات تاخیر تادیه) شامل می‌شود یا نه.
پاسخ بسیار بدیهی است که شامل نمی‌شود و به تجربه در همه پرونده‌ها دیده شده است زیرا استدلال منطقی و قانونی این است که خواهان به خوانده پولی پرداخت نکرده است که آن را طلب نماید بلکه خسارت ناشی از تصادف را مطالبه می‌کند. در این پرونده نیز مثل همان است و (*تجدید نظرخوانده پولی پرداخت نکرده است تا آن را طلب کند بلکه از طریق اداره کار خسارت خواسته و آن را نیز دریافت نموده است*) و این استدلال بسیار قوی در رد ادعای ایشان و نقض دادنامه می‌باشد.
لذا مستدعی نقض دادنامه و صدور حکم عادلانه و خداپسندانه می‌باشم.